Transrotor

Transrotor - to firma prowadzona przez Jochena Räke, członka rodziny, która specjalizowała się niegdyś w konstruowaniu maszyn, głównie na potrzeby przemysłu rolniczego. Jochen swoje talenty i wykształcenie inżynieryjne w zakresie mechaniki wykorzystał na potrzeby świata dźwięków.
Od założenia Transrotora, tj. od roku 1973, firma pracowała na pozycję lidera w dziedzinie gramofonów masowych (bez odsprzęgania), zarówno w Europie, jak i na całym świecie.

1971 Dystrybucja na Niemcy Zachodnie gramofonów Transcriptor, marki przejętej później przez firmę John Mitchell.

1973 Rejestracja marki Transrotor.

1975 Pierwszy własny produkt: Transrotor AC, którego egzemplarz znajduje się w Muzeum of Modern Arts w Nowym Jorku.

1978 Transrotor Double Deck: dwa talerze, dwa ramiona, jeden napęd. Zbudowany w celu testów porównawczych ramion oraz wkładek gramofonowych.

1986 Quintessence, z nowatorskim łożyskiem hydraulicznym. Przez 5 lat referencyjny gramofon niemieckiego czasopisma „AUDIO”.

1987 Classic, z odwróconym łożyskiem. Wzorzec dla bez mała wszystkich gramofonów produkowanych po dziś dzień. W odróżnieniu od Quintessence, skonstruowany specjalnie z myślą o mniej zamożnych miłośnikach dobrego brzmienia winylu.

Początek lat 90. Oyster. Pierwszy i ostatni odtwarzacz CD Transrotora. Monument z chromu i stali, wyposażony w perfekcyjną mechanikę.

1995 Przejęcie dystrybucji SME w Niemczech.

2000 Gravita. Przeniesienie zalet żyroskopu na pole techniki gramofonowej. Bezprzykładnie wyrafinowana precyzja konstrukcji.

2005 TMD, czyli Transrotor Magnetic Drive. Jest to łożysko z wbudowanym sprzęgłem magnetycznym, gdzie moment obrotowy przekazywany jest bez sprzężenia mechanicznego. Powoduje to całkowite odseparowanie napędu gramofonu od talerza, a w konsekwencji dużo większą odporność na wahania obrotów wynikające z: niedoskonałości silników, nierównomierności kół, czy też pasków napędowych. Moment obrotowy jest przekazywany z silnika na talerz dolny, z którym sprzęgnięty jest górny talerz za pomocą systemu magnesów. Rozwiązanie takie redukuje nierównomierności obrotów do poziomu ok. 0.03 %. Obydwa talerze umieszczone są jednak na wspólnej osi.

2006 FMD (Free Magnetic Drive), czyli sprzęgło magnetyczne, które całkowicie separuje mechanicznie napęd i talerz. Charakteryzuje się ono odchyłkami obrotów poniżej wartości mierzalnych. W tym przypadku obydwa talerze, dolny i górny, są ułożyskowane osobno, a więc całkowicie odseparowane od siebie. Napęd następuje poprzez oddziaływanie sił pola magnetycznego, a zniekształcenia są praktycznie niemierzalne. Absolutnie unikalne, rewolucyjne rozwiązanie w świecie gramofonów.

2006 Nowy model referencyjny Artus. Napęd FMD, budowa żyroskopowa, z kardanowym zawieszeniem chassis.